عصر تلاطم

مقاله منتشر شده در شماره ۱۳۳ ماهنامه ترابران مرداد ماه ۱۳۹۴ .

در حالیکه کرایه حمل کانتینر ۲۰ فوتی از بمبئی به بندرعباس برای مشتری از ۷۰۰ دلار در چند سال پیش به ۸۰ دلار رسیده است، هزینه واحد حمل هر کانتینردر این مسیر در حد ۳۰۰ دلار می باشد . کرایه حمل از دبی به بندرعباس که در اوایل سال ۲۰۱۴ برای کانتینرهای ۲۰ و ۴۰ فوتی به ترتیب ۳۰۰ و ۹۰۰ دلار بود به منفی ۲۰ دلار ( بله درست خواندید . یعنی اگر یک کانتینر ۲۰ فوت را جهت حمل پر نمائید نه تنها کرایه حملی پرداخت نمی کنید که از مجموع هزینه های محلی از قبیل THC و صدور بارنامه مبلغ ۲۰ دلار نیز تخفیف میگیرید ) و ۱۰۰ دلار سقوط کرده است .
کرایه حمل از شانگهای به اروپا نیز در ژوئن قبل برای کانتینرهای ۲۰ و ۴۰ از یک کنار به ۲۰۰ دلار سقوط کرد. و شاید همین اوضاع و احوال خراب توانست صد و هفتادمین ثروتمند دنیا را در هوای گرگ و میش این روزها که هنوز سایه تحریم ها برچیده نشده است با هواپیمای اختصاصی اش به تهران بکشاند تا پیش از دیگران نمدی برای کلاه خودش دست و پا نماید . آقای آپونته (Mr. Aponte ) پرزیدنت MSC دومین غول دنیای لاینر در خصوص همکاری در پسا تحریم هم با مقامات سازمان بنادر و دریانوردی و هم شرکت کشتیرانی ج . ا. ا در آخرین روزهای ماه رمضان به گفتگو نشست . چرا و تا کجا این اتفاق تداوم خواهد یافت مضمون پرسشی بود که یکی از اعضای انجمن کشتیرانی و خدمات وابسته در مجمع عمومی عادی سالیانه با هیئت مدیره طرح کرد و بیش از ۱۰۰ عضو حاضر دیگر عموماً مشتاقانه به پاسخ رئیس هیئت مدیره انجمن که مدیرعامل بزرگترین شرکت لاینر ایرانی میباشد گوش فرا دادند. هر چند پاسخ ایشان بدلیل کمی وقت تشریح بیشتری از وضع موجود بود . لذا از اُمید ملک خواستیم تا تحلیلی از اوضاع را برای آگاهی خوانندگانمان ارائه نماید که در پی می آید .

ASRE TALATOMM

Responses

آیا اعدا و ارقام داده شده واقعا صحیح بوده و احیانا پس و پیشی رخ نداده است؟؟

جناب آقای ملک،
براستی که هر بار مقاله شما می خوانم بیشتر لذت می برم و البته به این مهم پی می برم که در این صنعت هنوز …………..، هر چند که شاید در یکی دو بخش ملاحظات ویرایشی مد نظر باشد.
اجازه دهید تعدادی از واژگان لذت بخش را با خوانندگان شما تقسیم کنم:
استفاده زیبا و صحیح از اصلاح Cascade Effect ، اقتصاد مقیاس ، نقل قول از پروفسور سریع القلم و ……………. .
امید است که کدهای اعلام شده جهت درک صحیح تر از این مقاله میسر گردد.

به نامی نامی مهر
مدتی جستجو در دنیای مجازی که هراز گاهی دچار مشکلات فنی هم می شود باعث شد نتوانم برای نشریه وزین ترابران این مطلب را بنویسم .از این رو از پنجره نگاه جناب اقای امید ملک که همان “وب سایت” ایشان است بهره برداری می کنم … بنده به دلیل آشنایی با مقالات ایشان به صورت متداول پی گیر هستم چه وقت ،کجا ،مقاله ای ،نوشته ای و یا سخنرانی و مصاحبه ای چاپ و پخش می شود تا از آن مطلع شوم و آگاه …
این که تا چه اندازه در این دنیای پر از شلوغی و ایده و نظر ، دیدگاه های ایشان به منظر چشم دولت مردان که در کار اجرایی دستی بر آتش دارند ، بیاید ، نمی دانم … ولی برای آن که حداقل ایشان بدانند هنوز هستند افرادی مانند سنگ و آینه مشیری بزرگ ” انگار سنگ نه ،که دل بود که می تپید ”
(نقل به مضمون )
می خواهم بگویم که دیگر ، افرادی بر این صفحه خالی پا گذاشته اند که من آن ها را نماینده نسلی می دانم که سوگنامه دلش را بدست دانایی و ظرفیت های علمی و تجربی ایشان داده است … تا به قول خود آقای ملک دنیای بهتر و به قول بنده، آن چنان زیباتر که رشک دنیا را بر انگیزد در این دیار باستانی به نسل های آینده هدیه کند .
سبکی که ایشان در مقالات سنگین حرفه ای به کار می برند از دید گاه بنده در طول ۳۰ سال گذشته – با احترام به تمام روشنفکران این صنعت ، خدمت گذاران عرصه مطبو عات مانند خانواده محترم ذرقانی ، و همه ان ها که جان و خرد و اندیشه خود را صرف باز تولید آگاهی مشغولان این حرفه کردند – سبکی است کم نظیر … نمی گویم بی نظیر که چون سبک هایی دیگر در آراستگی نوشتاری توسط اساتید بنده در دهه های گذشته
هنوز در خاطر ها باقی است …

از عصر تلاطم که مقاله ای بسیار غنی و پر محتوا و دارای نشانه هایی بزرگ از بحران های پیش روی صنعت مان است تا افسانه سیزیف که نویسنده در هر دوی آن ها تلفیقی از علوم و هنر و ادبیات و فلسفه را به نمایش می گذارد تا این همه شاخص های آماری و قواعد بیش و کم سنگین حرفه ای در دل و جان خواننده خوشتر بیاید و حتی ان ها که در کار اجرا هستند و بهتر از مخاطبانی چون من حرف های کارشناسی را می فهمند ، شاید برای شان دلپذیر باشد در جایی که درشتی سخن نه از باب شکایت که از روی دلسوزی و بینش و دانش حرفه ای ،نیاز به لطافتی از جنس سایر علوم و بیش از همه بهره جستن از دید گا هایی که در ان افرادی چون آقای کامو و اقای گرین اسپن با اندیشه هایی مثل خردمند ان این سرزمین ، بسیار جلوتر از هم زمان های خود شان به کار برده اند و چه تاسف که مغفول هم مانده است …
در باره حرف های آقای امید ملک که دریا و صنعت دریایی را در زمینه های بیش از حتی فعالیت های حرفه ای خود خوب می شناسند و با همه گرفتاری های شغلی دست از مطالعه و مداقه در این گونه بحث ها بر نمی دارند ، سال های بعد خیلی ها سخن خواهند گفت و کار امثال من شاید نباشد … اما به این نکته بسنده می کنم که ایشان و امثال ایشان نه خسته شوند و نه نا امید … حرف از آمار و ارقام هم نیست که به سادگی می توان از صحت یا عدم درستی آن ها آگاه شد … سخن از بی سخنی است که امری رایج شده است و کسانی چون آقای امید ملک که دانش آمو خته این سرزمین در حوزه صنعت دریایی می باشند راهی را می روند که آزمونی سخت است برای آن ها که بایستی پاسخ گوی نسل های آینده باشند و در کتاب ها باقی بمانند و مورد قضاوت قرار گیرند … توسط فرزندان ما که باید برای شان چیزی باقی بماند تا زندگی کنند … دنیایی بهتر از گذشته که سزاوارش می باشند …
نشریه خوب و کار آمد ترابران مانند دیگر نشریه های تخصصی که تجارب خود را بی گمان از نشریه های حرفه ای مثل صنعت حمل و نقل که من می دانم با چه مشقتی این حرفه را و مشکلاتش را با حضور اساتید این فن تا به این جا حفظ کرده است ، کاری درست می کند… بنده به مسئولان ترابران دست مریزاد و به فرزند این سرزمین – آقای امید ملک – که با فروتنی هیچ وقت ندیده ام ایشان از رشته دانشگاهی و تجارب عملی دریایی خود سخنی بگویند که اگر هم بگویند گزافه نیست ،
خسته نباشید می گویم …
بدون شک افسانه سیزیف آقای کامو درسی بزرگ برای بشریت است هم چنان که دیدگاه بر گرفته آقای کینز که در عصر تلاطم به چالش کشیده می شود …و آقای امید ملک استادانه و بسیار با مهارت از این دو برای انتقال مفاهیم مورد نظر استفاده کرده اند ….

Leave a response

Your response: